شما با گوش دادن به این ویس آمورشی درباره‌ی «برخورد سالم با کسانیکه که در فرزندپروری والدین مداخله می کنند» می‌آموزید.

با دخالت پدربزرگ مادربزرگا در تربیت و پرورش بچه هامون چیکار کنیم؟

در مورد مداخله ی بزرگترها در فرزندپروری ، والدین به دو گروه تقسیم می شوند؛

گروه یک: گروهی که خودشون مسئولیت اصلی پرورش فرزندشون رو به عهده گرفتن.

یعنی  کودک زمان اصلی روزش رو با پدر و مادرش می گذرونه.

پدر مادر خودشون به تر و خشک کردن بچه شون، گفتگو با او، رسیدگی به تمرینات و تکالیفش، بازی کردن و مسایل دیگه بچه داری می پردازن.

هفته ای یکی دو بار یا ماهی یک بار هم پدربزرگ مادربزرگ ها رو می بینن.

این گروه ممکنه خیلی وقتا توی مهمونیا مورد نقد قرار گرفته باشن مثلا: “چرا بچت سلام نمی کنه”

چه کنیم؟

1. اول صادقانه به حرف پدربزرگ مادربزرگ (یا فرد منتقد) در خلوت خودتون فکر کنید.

اگر همسرتون هم با اونا موافق بود یا شروع به بهونه گیری کرد که “آره بابا راست می گفتا، مامانم درست میگه ها چرا این بچه اینجوریه ؟!!”

سکوت کنید و واقعا تمرکزتون رو بذارید روی حل اون مساله، روی بررسی اون نظر.

نه اینکه شروع بکنید از مادری یا پدری کردنتون یا از خودِ فرزندتون دفاع کردن و جرو بحث راه انداختن.
داستان اینه که من ببینم “آیا این نظر به کار من میاد؟ به نفع بچه من و به نفع زندگی ما هست یا نیست؟”
اگر هست که بریم راه حلی پیدا بکنیم.

فرزندپروری والدین

اما اگر بررسی کردیم روش های مختلفی رو مطالعه کردیم، بازم رفع نــشد،

2. با گفتگو (بدون گارد گرفتن) مساله رو روشن گری کنیم.

اگر میبینید موضوعی هست که بارها و بارها مادربزرگ پدربزرگی تکرارش می کنن:

موقعی که بچه ها نـیستن، تلفنی باهاشون صحبت کنید و روشن کنید که به حرفشون فکر کردید، نظرشون رو بررسی کردید و به دلایلی، امکان رفع این مساله نیست.

و یا رفتید پیش مشاور و دارید به اون نظر رسیدگی می کنید اما زمان میبره.

3. جلسه حضوری بذارید.

برید خونشون یا دعوتشون کنید (وقتی بچه ها نیستن) و با اونها بالغانه صحبت کنید.

مستقیم هم برید سر اصل مطلب و وارد حاشیه ها نـشید و مقاومت و لجبازی نشون نـدید.

گروه دوم: پدر مادرهایی که مسئولیت اصلی خودشون رو در رابطه با تربیت فرزندانشون به هر دلیلی نمی تونن انجام بدن.

مثلا به خاطر مسایل اقتصادی خیلی مشغله کاری دارن یا قصد ادامه تحصیل دارن یا از نظر روحی و روانی آمادگی ندارن. به خاطر همین به کمک پدربزرگ و مادربزرگ نیاز دارن.
این گروه از طرفی همه مسایلشون باهمدیگه درگیره (یعنی با اون پدربزرگ مادربزرگ خیلی قاطی هستن و به همراهی اونها واقعا نیاز دارن)؛

و از طرف دیگه می خوان پدربزرگ و مادربزرگِ نسل قدیم، سبک فرزندپروری والدین  و تفکر نسل امروزِ والدین رو اجرا کنن که همچین چیزی واقعا انتظار نابه جایی هستش.

ما یا باید مستقل باشیم و کارای اصلی زندگیمون رو که از جمله تربیت بچه های خودمونه به عهده بگیریم؛ یا اگر داریم از یک فرد دیگه کمک می گیریم باید این رو در نظر بگیریم که اون فرد در انجام اون کار اجازه نظر دادن، تصمیم گیری و اجرای روش خودش رو داره به خصوص این که وظیفش نیست.

چه کنیم؟ (گروه دوم)

1-تفاوت نسل ها رو باید بپذیرید. تفاوت سبک فرزندپروری والدین قدیم  و بینش متفاوت اونها رو باید بپذیرید.

ما به کمک این افراد احتیاج داریم.

پس بهتره خودمون رو به دنیای اونا نزدیک کنیم.

2- اگر پدر بزرگ مادر بزرگ جزو مراقبین اصلی بچه محسوب می شن که بچه زمان زیادی از روز رو با اونها می گذرونه؛

اگر دوره ای می بینید چه حضوری چه غیرحضوری اونها رو هم با خودتون ببرید.

اگر میرید مشاوره، اگر کتابی می خونید با اونها هم درمیون بذارید.

وقتیکه بدون غر، بهونه گیری و انتقاد و بدون وسط کشیدن داستان های دوره کودکی خودتون، باهاشون بالغانه صحبت می کنید،

باهم دیگه دوره می بینید و مطالب جدید رو یاد می گیرین واقعا با شما همکاری می کنن.

باهم دیگه به گفتگو بشینید مثل اینکه توی این کتاب چی متوجه شدید؟

بیاید نظر بدیم توی این جلسه مشاوره چه چیزایی به نظرتون درست اومد؟

چه چیزایی رو می تونیم عملی بکنیم؟ چه چیزایی رو نه نمی تونیم. چیکار بکنیم، چیکار نکنیم.

مرجان حسینی زاده
روانشناس کودک، نوجوان و خانواده

برای مشاوره بیستر درباره مداخله ی بزرگترها در فرزندپروری والدین می توانید

با شماره 2446 624 901 98+ تماس بگیرید یا در اینستاگرام با من همراه شوید.